Sancar Pekmezi!..

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

"1" height="10" width="20%" direction="up">

BÜNYAMiN ZiLE/

"1" height="250" width="100%" direction="up">

Son şenliklerin yapıldığı yıllar çocukluğuma denk geldiği için azda olsa hatırlarım. Bağ bozumuna belirlenen bir günde birlikte başlanırdı.

Civar köylerden gelenler bağlarda yatarlardı. Bağ bozumu ve şenlikleri 3 gün sürerdi. Güzel sohbetler olur, Ankara havaları söylenir, karakucak güreşleri, at yarışları vs. yapılırdı.

Toplanan üzümler yatıklara doldurulur, at arabaları ya da kağnılarla köye getirilirdi. Her evin kavak ya da söğütten oyulmuş üzüm çiğneme oluğu olurdu.

Sancar köyü arazisinden bin bir zahmetle çıkarılan beyaz renkli pekmez toprağı pekmezin rengini, tadını ve kalitesini belirleyen en önemli unsurlardan biriydi.

Civar köylerden de pekmez toprağı çıkardı ama bu toprak kadar iyi sonuç vermezdi.

Bu bağlarda en iyi pekmez tilki Sıçıran adı verilen beyaz renkli üzümden çıkardı. Yumru Kara, Hoca Hasan, Ak Tokat, Gül üzümü, Karagevrek, kirli Ayş(e)a gibi üzüm çeşitleri hala bu bağların batısında kurulan yeni bağlarda yetiştirilmektedir.

Ağaç oluklarda ezilen üzüm suyu büyük kaplara doldurulur, börttürülür, pekmez kaynatmaya başlamadan önce bir gün dinlendirilirdi. Dinlendirilen bu suya şıra denilirdi.

Sonra büyük pekmez tavalarına dökülen şıra pekmez kıvamına gelene kadar kaynatılırdı. Biz çocuklar kaynamakta olan pekmez tavasının içerisine bazen kış armudu, bazen ayva koyardık.

Burada pişen armut ve ayva çok lezzetli olurdu. Sonra kıvamını almış olan pekmezden küçük bir tavaya koyarak ocakta iyice koyulaşmasını beklerdik.

Buna Ga(ğ)am derdik. Yemesi çok lezzetli olurdu. Dahası bu pekmezden “Gatasde” Katı Haside, “Corkalak” gibi yöreye özgü tatlılar yapılırdı. Hala yapılmaktadır.

Kışın tüketilen pekmezden arta kalan yazın sıcağında kabarırmış, buna pekmez hışladı derlermiş. Eskilerin anlattığına göre bu pekmez iyice kaynatılarak şeker yapılırmış.

Eskiden beyaz üzüm pekmezi ayrı, kara üzüm pekmezi ayrı kaynatılırdı. Birde çiğnenerek ezilen üzümlerin cibresinden süzülenler ayrı kaynatılırdı.

Üç çeşit pekmez yapılırdı. Ak üzüm pekmezi, kara üzüm pekmezi ve cibreden süzülen şıralardan elde edilen ve adına karahayın denilen pekmez. En çok tutulanı ak üzüm pekmeziydi, sonra kara üzüm pekmezi gelirdi.

Karahayın pekmezi son sırayı alırdı. Unutmadan söyleyeyim üzüm çiğnenirken üzerine pekmez toprağı dökülmeden elde edilen şıradan kaynatılan pekmez ekşi olurdu.

Hemen her aile kışın yemeklerin yanında içmek ve gelen misafire ikram etmek için bir miktar ekşi pekmez yapardı.

Bağ bozumundan yapılışına kadar kısaca anlattığım pekmeze “Sancar Pekmezi” adını vermemin nedeni Kazan coğrafyasında en çok üzümün bu köyde üretiliyor olmasının yanında, çıkarılan toprağın pekmezin rengini, tadını ve kalitesini artırmasıdır.

Tabii birde talebinin fazla olması önemli bir etkendir.