Ünlü (!) Bir Yazar ve Siyasetçi’den Şaşırtıcı Kaba Üslup!..

(Açıklamanın Hollandacası en altta. Nederlandse versie is onderaan)

İlhan KARAÇAY’ın zaruri açıklaması:

Günümüzde iletişim, geçmişe kıyasla inanılmaz bir hız ve kolaylık kazanmış durumda. Ancak, bundan yalnızca 30 yıl öncesine kadar haberleşme, büyük ölçüde mektuplar ve sabit telefonlarla sınırlıydı. Şimdilerde ise e-posta, sosyal medya platformları (örneğin X – eski adıyla Twitter, Messenger, Instagram, LinkedIn ve Facebook) gibi yenilikçi araçlar sayesinde iletişim hem hızlandı hem de son derece pratik hale geldi.

Özellikle e-posta teknolojisinin keşfi, bireylerin ve kurumların iletişim yöntemlerinde devrim niteliğinde bir değişim yarattı. Bu yeni dönemde, doğal olarak e-posta adreslerine duyulan ihtiyaç hızla arttı ve bizler de kendimize uygun bir e-posta adresi havuzu oluşturma arayışına girdik. O dönemde, iki asistanın yardımıyla kapsamlı bir e-posta adresi araştırması başlattım. Gazeteciler, üniversiteler, siyasetçiler ve farklı meslek gruplarını kapsayan bu araştırma sonucunda, hem açık kaynaklardan hem de bana gönderilen mesajlardan faydalanarak yaklaşık 30 bin e-posta adresi topladım. Şimdi bu sayı 27.000.

E-POSTA GÖNDERİMİNDE YASAL VE ETİK KURALLAR

E-posta kullanımıyla birlikte, bu iletişim aracının yasal ve etik kurallara bağlanması bir zorunluluk haline geldi. Özellikle izinsiz veya sık aralıklarla mesaj göndermek, hem rahatsız edici hem de yasal açıdan sakıncalı olarak değerlendiriliyor. Ancak, gönderilen mesajların altına “Eğer bu tür mesajlar almak istemiyorsanız, lütfen buraya tıklayarak bildiriniz” şeklinde bir uyarı eklenmesi, yasal sınırlamalardan muafiyet sağlıyor. Bu kural, e-posta sağlayıcıları (örneğin Gmail, Yahoo) tarafından da desteklenmekte.

Ayrıca, bireysel kullanıcıların günlük olarak gönderebileceği e-posta sayısı genellikle 500 ila 600 mesajla sınırlandırılmış durumda. Daha geniş bir kitleye ulaşmak isteyenler için ise özel e-posta pazarlama şirketleri hizmet veriyor. Ben de bu amaçla Inboxify adlı bir e-posta pazarlama firmasıyla çalışmayı tercih ettim. Bu firmalar, yasal olarak daha özgür bir alan sunuyor. Ancak, bu serbestlik de belirli kurallara bağlı: Mesajların altına, “Bu tür mesajlar almak istemiyorsanız, lütfen buraya tıklayarak bildiriniz” ibaresinin eklenmesi şart.

E-posta iletişiminde bazen olumsuz tepkilerle karşılaşmak da mümkün. Bazı insanlar, istemedikleri bir mesaj aldıklarında ya kibarca ya da kaba bir dille bu durumu ifade edebiliyor. Ben ise genellikle şu cevabı vermeyi tercih ediyorum: “Rahatsızlık verdiğim için özür dilerim. Adresiniz listemden çıkarılmıştır.” Ancak kaba bir üslupla karşılaştığımda, durumu daha esprili bir şekilde geçiştirebiliyorum: “Size zarar verici bir içerik göndermiyorum. Aksine, faydalı olabileceğini düşünerek paylaştım. Kusura bakmayın.”

BEKLENMEDİK BİR MESAJ VE ARDINDAN GELEN MERAK

Değerli okurlarım, geçtiğimiz günlerde Cazim Gürbüz adında birinden Messenger aracılığıyla şu mesajı aldım:

“İlhan Efendi, durmadan cazimgurbuz@yahoo.com adresime ileti yolluyorsun ve yanıt vermeme de fırsat tanımıyorsun. İş artık e-taciz boyutuna ulaştı. Sen kimsin yahu, senin o saçma sapan iletilerine mi muhtacım ben? Yollama kardeşim, yollama! Sonunda ağır konuşturacaksın beni.”

Bu mesajı alınca, kendisinin neden birden bu kadar öfkelendiğini anlamakta zorlandım. Yıllardır yazılarımı gören ve takip eden birinin, bir anda bu derece sert bir tepki göstermesi beni oldukça şaşırttı. Merak ederek Google’da “Cazim Gürbüz” ismini aradım ve hakkında daha fazla bilgi edinmeye çalıştım.

Şöyle bir tanıtım ile karşılaştım:

“1948 yılında, Bayburt’ta doğdu. Uzun yıllar Serbest Muhasebeci Mali Müşavir olarak hayatını sürdürdü. 2000-2001 yıllarında Toprak Mahsulleri Ofisi Genel Müdürlüğü Yönetim Kurulu üyeliği yaptı. 2001 yılında, Yeminli Mali Müşavir oldu. Evli ve iki çocuk babası ve bir torun sahibi olan Câzim Gürbüz, İzmit’te oturuyor ve Yeminli Mali Müşavirlik yapıyor.
Câzim Gürbüz, amatör olarak, gazeteciliğin haberden köşe yazısına, röportaja dek, birçok dalında ürünler verdi. Türk Haberler Ajansı, Güneş ve Ortadoğu gazetelerinde muhabirlik yaptı. Köşe yazarlığına Ortadoğu Gazetesi’nde başlayan Gürbüz, 1998-2003 yılları arasında aralıksız olarak Büyük Kurultay Gazetesi’nde haftalık kültür-sanat yazıları yazdı. Aralık 2003’ten 2019’a kadar Yeniçağ Gazetesi’nde haftalık köşe yazıları yazdı.^[2]

Siyasi Hayatı

1980 öncesinde, Milliyetçi Hareket Partisi Erzurum İl Yönetim Kurulu üyeliği ve Gençlik Kolu 2. Başkanlığı yapan Cazim Gürbüz, 2003 yılında Kocaeli MHP İl Başkan Yardımcılığı görevinde bulundu. 2008 Haziran ayı içinde MHP’den istifa ederek, 4 Eylül 2008 tarihinde Osman Pamukoğlu önderliğinde kurulan Hak ve Eşitlik Partisi’nin kurucuları arasında yer aldı. Gürbüz, bu partide, Eğitimden Sorumlu Genel Başkan Yardımcısı ve Teftiş Kurulu Başkanı olarak da görev yaptı.

Cazim Gürbüz, 2011 Türkiye genel seçimlerinde Hak ve Eşitlik Partisi (HEPAR) Kocaeli 1’inci sıra milletvekili adayı oldu; fakat seçilemedi. Daha önce Genel Başkan Yardımcılığı görevinde bulunan ve MYK üyesi de olan Gürbüz, 1 Mart 2015 tarihinde Genel Başkanlık görevini vekaleten üzerine almıştır

Google’de arama yaparken, yukarıdaki fotoğrafı da buldum. Bu açıklamadan sonra Gürbüz, işinden kovulmuş.

Bana mesenger mesajı gönderen Cazim Gürbüz beyin, bendeki email adresini buldum ve kendisine şu mesajı gönderdim: ‘Şayet siz benim bildiğim yazar Cazim’seniz, bana göndermiş olduğunuz mesajı, size hiç yakıştıramadım.
Size gelen email mesajlarının altında, ‘mesaj gelmesini istemiyorsanız tıklayınız’ diye bir link var. Oraya tıklarsanız, yazılar size gelmez.
‘Sen kimsin yahu’  sorunuz da çok kaba. Benim kim olduğumu öğrenebilmeniz için ekte uzun bir açıklama gönderiyorum. (Biyografimi ekledim)
Hayırlı günler dilerim’

Cazim Gürbüz’ün cevabı: “Bu ne yahu, bunu bana niye gönderiyorsun, hasta mısın sen, kendini mi gösteriyorsun, gir Google’a Cazim Gürbüz diye beni de tanırsın. Bana e-posta yollama hasta herif… Tamam mı?”

Benim cevabım; ‘Ben sizi bildiğimi yazmıştım. Değerli bir yazarsınız.
Bana ‘Kimsin’ diye sordunuz, ben de kendimi tanıtmak için gönderi yaptım.
Sizin aykırı bir yazar olduğunuzu da biliyorum.
Ama bana karşı neden bu kadar aykırı olduğunuzun nedenini bilmiyorum.
Bana her gün yüzlerce mesaj geliyor. İlgi duyduklarıma bakıyorum, duymadıklarıma bakmıyorum.
Size mail ile gönderi yapıyorum.
Bir dahaki gönderimin altında istemiyorum, linkini tıklayınız. 27 bin adresten sizi bulup çıkarmam mümkün değil.
‘İstemiyorum’ linkini bir defa tıklarsanız, size bir daha mail gelmez.
Size messenger kanalıyla da geliyorsa, o zaman messengerden çıkmanız gerekir. Zira messenger aleni herkese açıktır.
Umarım sizi ikna edebildim.
Hayırlı günler dileğimle…’

Cazim Gürbüz’ün cevabı: “Tıklayacağım, umarım dediğiniz gibi olur, herkes kendi yoluna gider.”

Verdiğim cevap: ‘Ben medeni bir insan olarak yoluma gidiyorum.
Umarım siz de medenileşirsiniz.
Bu kadar nezaketli yazışıma rağmen, hala öfkeli hareket edişiniz, üzücü ve de kızdırıcı oluyor.’

Cazim Gürbüz’ün cevabı: “Medeni olduğunuz için mi tanımadığınız birisini e-tacize uğratıyorsunuz? 27.000 kişiye niye ileti yolluyorsunuz, tanışıklığınız var mı onlarla, amacınız ne? Bu ısrarla ileti yollama hastalığının mutlaka bir tedavisi de vardır, bir doktora gidin…
Her neyse… Tamam, gelen ilk iletide dediğinizi yapacağım. Tartışmaya gerek yok.”

Verdiğim cevap: ‘Bir ünlü yazardan beklenmeyen davranış’ başlığı ile, sizin yazdıklarınızı ve benim cevaplarımı haber yapacağım.
Yüzlerce haber portalında yayınlanacak ve okurlar sizi de beni de daha iyi tanıyacak.
Bekleyin.’

Cazim Gürbüz’ün cevabı: “Niye bu kadar zorlanıyorsun, var git bildiğini yap, yel kayadan ne aparır, bana sünnetçi korkusu mu veriyorsun?”

Verdiğim cevap: ‘Hayır, böylesi ünlü bir yazarın, gerçek yüzünü göstermek için.
Çok sabırlı davrandım. Asıl siz, kendinizi dev aynasında gördünüz ve benim nezaketime hakaretle yanıt vermeye devam ettiniz. Ben sizi nasıl taciz ettim? Porno mu gönderdim?
Bir yazardan diğer yazara gönderi yapmak ne zaman suç ve ayıp oldu?
Bunları hesaba katmadan veryansın edip durdunuz.
Eeeeee, yeter tabii…
Ben de bu ayıbı ortaya koyacağım. Bakalım bu ayıbı kim yapmış?’

Cazim Gürbüz’den aldığım cevap: “İyi… Bak…İyi bak sayın Hasta.. İvedi ruh sağlığı dilerim.”

Verdiğim son cevap: ‘Bundan sonraki cevabımı, yayınlayacağım ‘Açıklama’da bulacaksınız.’

Cazim Gürbüz’den aldığım son tepki:

Değerli okurlar,
Beni üzen bu konunun detaylarını ve karşımdaki kişinin tutumunu sizinle paylaşmak isteyişimin nedeni, bu tartışmanın maalesef hiç de medenice olmayan bir hal almış olmasındandır. Olayı net şekilde açıklayarak ve Cazim Gürbüz’ün verdiği her yanıtı tek tek ve sıra ile şöyle eleştiriyorum:

İlk Mesaj:
“İlhan Efendi, durmadan cazimgurbuz@yahoo.com adresime ileti yolluyorsun ve yanıt vermeme de fırsat vermiyorsun…”

Şimdiki eleştirim: İlk mesajdan itibaren, Cazim Gürbüz’ün seçtiği dil nezaket sınırlarını aşmıştır. “Efendi” kelimesi küçümseyici bir üslupla kullanılmış ve “e-taciz” gibi ciddi bir suçlamayla kişisel itibarıma saldırıda bulunulmuştur. Kendisinden beklenen, öncelikle mesajlarının kendisine ulaşma sebebini sormak ve çözüm odaklı bir dil kullanmaktı.

İkinci Mesaj:
“Bu ne yahu, bunu bana niye gönderiyorsun, hasta mısın sen, kendini mi gösteriyorsun…”

Şimdiki eleştirim: Burada kullanılan “hasta mısın” ifadesi, açıkça bir hakarettir ve eleştiri sınırlarını aşarak kişilik haklarına saldırıya dönüşmüştür. Bir yazar ve siyasetçi olarak, bu tür bir üslup takınması, medeniyet ve edep anlayışından uzak bir tutumu yansıtmaktadır.

Üçüncü Mesaj:
“Tıklayacağım, umarım dediğiniz gibi olur, herkes kendi yoluna gider.”

Şimdiki eleştirim: Görece daha sakin bir üslup kullanılmış olsa da, bu ifade içinde hâlâ alaycı bir ton bulunmaktadır. Cazim Gürbüz, çözüm odaklı bir yaklaşım yerine, sorun çözülse dahi mesafeli ve kırıcı bir dil kullanmayı tercih etmiştir.

Dördüncü Mesaj:
“Medeni olduğunuz için mi tanımadığınız birisini e-tacize uğratıyorsunuz? 27.000 kişiye niye ileti yolluyorsunuz…”

Şimdiki eleştirim: Yine “e-taciz” gibi ağır bir suçlamayla karşılaşıyorum. Kendisiyle paylaşılmış olan açıklamaya rağmen, saldırgan üslubunu sürdürmüştür. Ayrıca “doktora gidin” ifadesiyle kişisel sağlık durumuma yönelik aşağılayıcı bir yorum yapılmıştır. Bu yaklaşım bir yazar ve siyasetçiye hiç yakışmamaktadır.

Beşinci Mesaj:
“Niye bu kadar zorlanıyorsun, var git bildiğini yap, yel kayadan ne aparır…”

Şimdiki eleştirim: Burada, alaycı bir dilin yanı sıra kibirli bir tutum da açıkça görülmektedir. Ünlü bir yazar ve siyasetçi olduğunu iddia eden birinin, bu tarz küçümseyici ifadelerle iletişim kurması, kendisine duyulan saygıyı zedelemektedir.

Altıncı Mesaj:
“İyi… Bak… İyi bak sayın Hasta.. İvedi ruh sağlığı dilerim.”

Şimdiki eleştirim: Son derece kırıcı ve etik dışı bir üslupla yazılmış olan bu mesaj, açıkça bir hakarettir. Kendisinden beklenen, medeniyet kuralları çerçevesinde bir tartışmayı sonlandırmak iken, tam tersine aşağılayıcı ifadelerle tartışmayı tırmandırmayı seçmiştir.

Sonuç olarak, bu süreçte, Cazim Gürbüz tarafından sergilenen tavır, yazar ve siyasetçi ünvanını taşıyan birisine yakışmamaktadır. Tartışmayı başından itibaren medeniyet çerçevesinde yürütme çabalarım, karşı tarafta hiçbir karşılık bulmamıştır. Öfke dolu, alaycı ve kırıcı üslubu nedeniyle kendisini kamuoyunun takdirine bırakıyorum.

Bu süreç, yazar ve siyasetçi kimliği taşıyan bir bireyin sorumluluk ve medeniyet anlayışından uzaklaşabileceğini acı bir şekilde göstermiştir. Üslubundaki kırıcı ve aşağılayıcı ton, edebiyat dünyasında bir yazarın nasıl olmaması gerektiğine örnek teşkil etmektedir.

Medeni bir tartışma ortamının, her bireyin hakkı olduğuna inanıyor ve yazarlık mesleğinin gerektirdiği sorumlulukları taşımayan bu tutumu kınıyorum.

******************

EEN BEKENDE (!) SCHRIJVER EN POLITICUS MET VERRASSENDE EN GROVE TAAL

De Evolutie van Communicatie en Mijn Ervaringen met E-mails

Een van de 27.000 e-mailadressen waar mijn artikelen naar werden gestuurd, was dat van schrijver Cazim Gürbüz, die zich helaas niet aan de regels van beleefdheid hield.

“Meneer Ilhan, wie denk je wel dat je bent? Denk je dat ik afhankelijk ben van je belachelijke berichten? Stop ermee, man! Uiteindelijk zal je me dwingen om grof te worden.”

De noodzakelijke uitleg van İlhan KARAÇAY:

Tegenwoordig is communicatie aanzienlijk sneller en gemakkelijker geworden in vergelijking met vroeger. Toch, slechts 30 jaar geleden, was communicatie grotendeels beperkt tot brieven en vaste telefoons. Vandaag de dag maken innovaties zoals e-mail, sociale mediaplatforms (zoals X – voorheen Twitter, Messenger, Instagram, LinkedIn en Facebook) communicatie niet alleen sneller maar ook buitengewoon praktisch.

De ontdekking van e-mail bracht een revolutie teweeg in de manier waarop individuen en organisaties communiceren. In deze nieuwe tijd ontstond al snel een grote vraag naar e-mailadressen, en wij gingen op zoek naar manieren om een uitgebreide verzameling e-mailadressen op te bouwen. Destijds zette ik, met hulp van twee assistentes, een uitgebreide zoektocht op touw. Er werd gezocht in verschillende sectoren zoals journalisten, universiteiten, politici en andere beroepsgroepen. Uiteindelijk slaagde ik erin om ongeveer 30.000 e-mailadressen te verzamelen via openbare bronnen en e-mails die ik zelf ontving. Nu is het aantal 27.000

Wettelijke en Ethische Regels voor het Verzenden van E-mails

Met de opkomst van e-mail ontstond ook de noodzaak om dit communicatiemiddel aan wettelijke en ethische regels te onderwerpen. Het is bijvoorbeeld ongewenst en vaak ook juridisch problematisch om zonder toestemming en frequent berichten te sturen. Het toevoegen van een opmerking onderaan een e-mail, zoals “Als u geen berichten meer wenst te ontvangen, klik dan hier om dit te melden”, kan echter een uitzondering op deze regels bieden.

Daarnaast is het aantal e-mails dat een individuele gebruiker per dag kan verzenden doorgaans beperkt tot 500 à 600 berichten. Voor wie een breder publiek wil bereiken, zijn er gespecialiseerde e-mailmarketingbedrijven beschikbaar. Zelf heb ik gekozen voor een samenwerking met Inboxify, een e-mailmarketingbedrijf dat binnen wettelijke kaders meer vrijheid biedt. Maar ook zij moeten voldoen aan specifieke regels, zoals het verplicht vermelden van de afmeldmogelijkheid onderaan elk bericht.

Het komt echter voor dat sommige ontvangers negatief reageren. Mensen die ongewenste berichten ontvangen, laten dit soms beleefd, maar ook weleens op onvriendelijke wijze weten. Mijn standaardreactie is meestal: “Mijn excuses voor het ongemak. Uw adres is uit mijn lijst verwijderd.” Bij onbeleefde reacties probeer ik de situatie met een vleugje humor te benaderen, bijvoorbeeld: “Ik stuur u geen schadelijke inhoud, maar iets waarvan ik dacht dat het nuttig voor u zou kunnen zijn. Excuses!”

Een Onverwachte Reactie en Mijn Nieuwsgierigheid

Beste lezers, onlangs ontving ik via Messenger een bericht van een zekere Cazim Gürbüz, waarin hij het volgende schreef:

“Ilhan, je blijft maar berichten sturen naar mijn e-mailadres (cazimgurbuz@yahoo.com) en geeft me niet eens de kans om te antwoorden. Dit begint nu echt op e-stalking te lijken. Wie denk je wel dat je bent? Denk je dat ik zit te wachten op jouw onzinnige berichten? Stop ermee, stop ermee! Anders dwing je me om harde woorden te gebruiken.”

Toen ik dit bericht ontving, vroeg ik me af waarom iemand die mijn berichten al jaren ziet, plotseling zo fel reageerde. Uit nieuwsgierigheid besloot ik zijn naam, “Cazim Gürbüz”, te googelen en meer over hem te weten te komen.

Uit nieuwsgierigheid zocht ik Cazim Gürbüz op via Google.

Ik vond de volgende introductie:

“Geboren in 1948 in Bayburt, werkte hij jarenlang als zelfstandig accountant en belastingadviseur. Van 2000 tot 2001 was hij bestuurslid bij het Turkse Graanbureau. In 2001 werd hij beëdigd accountant. Cazim Gürbüz is getrouwd, vader van twee kinderen en grootvader, en woont in Izmit waar hij als accountant werkt.
Cazim Gürbüz heeft als amateur journalistiek beoefend in verschillende genres, van nieuws tot columns en interviews. Hij werkte voor het Turkse Persagentschap, de Güneş en Ortadoğu-kranten. Hij begon met columns schrijven bij de krant Ortadoğu en schreef tussen 1998 en 2003 wekelijks cultuur- en kunstartikelen voor Büyük Kurultay. Van december 2003 tot 2019 schreef hij wekelijks columns voor Yeniçağ.

Politieke carrière
Voor 1980 was hij bestuurslid van de provinciale tak van de Partij van de Nationalistische Beweging (MHP) in Erzurum en vicevoorzitter van de jeugdafdeling. In 2003 werd hij vicevoorzitter van de MHP in Kocaeli. In juni 2008 nam hij ontslag bij de MHP en sloot zich aan bij de op 4 september 2008 door Osman Pamukoğlu opgerichte Partij van Recht en Gelijkheid (HEPAR), waarvan hij medeoprichter was. Bij HEPAR was hij verantwoordelijk voor onderwijs en voorzitter van de inspectieraad. Bij de verkiezingen van 2011 was hij de eerste kandidaat voor HEPAR in Kocaeli, maar hij werd niet verkozen. Op 1 maart 2015 werd hij tijdelijk partijvoorzitter.”

Tijdens mijn Google-zoektocht vond ik ook de bovenstaande foto. Na deze gebeurtenis verloor Gürbüz zijn baan. Dit is wat er op de foto staat: MHP EXECUTIVE Cazim Gürbüz vertelde OdaTV. Ik heb 47 jaar gevast, 36 jaar lang vijf keer per dag gebeden en nu ben ik een Deïst.

Ik vond het e-mailadres van Cazim Gürbüz, de persoon die mij het Messenger-bericht stuurde, en stuurde hem de volgende boodschap:

“Als u de schrijver bent die ik ken, dan vond ik uw bericht totaal ongepast.
Onderaan de e-mails die u ontvangt, staat een link om u af te melden. Als u daarop klikt, ontvangt u geen berichten meer.
Uw vraag ‘Wie bent u?’ vind ik bovendien erg grof. Om deze vraag te beantwoorden, stuur ik u hierbij mijn uitgebreide biografie.
Met vriendelijke groet.”

De reactie van Cazim Gürbüz:
“Wat is dit? Waarom stuur je me dit? Ben je ziek? Probeer je jezelf te bewijzen? Zoek me op via Google en leer wie ik ben. Stuur me geen e-mails meer, zieke man… Begrijp je?”

Mijn antwoord:
“Ik heb al gezegd dat ik weet wie u bent. U bent een waardevolle schrijver.
U vroeg mij ‘Wie bent u?’ en daarom heb ik mijn informatie gestuurd om mij voor te stellen.
Ik weet ook dat u een eigenzinnige schrijver bent, maar ik begrijp niet waarom u zich zo vijandig opstelt tegenover mij.
Elke dag ontvang ik honderden berichten. Ik lees wat mijn interesse wekt en negeer de rest.
Ik stuur mijn artikelen per e-mail. Onderaan elke e-mail staat een link om u af te melden. Het is voor mij onmogelijk om uw adres uit 27.000 adressen te verwijderen.
Klik gewoon op de ‘afmelden’-link en u ontvangt geen berichten meer.
Als u berichten via Messenger ontvangt, moet u Messenger verlaten, omdat Messenger openbaar toegankelijk is voor iedereen.
Ik hoop dat ik u heb kunnen overtuigen.
Met vriendelijke groet.”

De reactie van Cazim Gürbüz:
“Ik zal klikken. Hopelijk werkt het zoals u zegt. Laten we elk onze eigen weg gaan.”

Mijn antwoord:
“Ik ga als een beschaafd mens mijn eigen weg.
Ik hoop dat u ook zult beschaven.
Ondanks mijn beleefde toon blijft uw woedende reactie zowel pijnlijk als irritant.”

De reactie van Cazim Gürbüz:
“Is het omdat u zo beschaafd bent dat u een onbekende lastigvalt met e-mailterreur? Waarom stuurt u berichten naar 27.000 mensen? Kent u hen persoonlijk? Wat is uw doel? Voor dit obsessieve gedrag is er vast een behandeling. Ga naar een dokter…
Hoe dan ook… Oké, bij het eerste bericht zal ik doen wat u zei. Geen discussie nodig.”

Mijn antwoord:
“Onder de titel ‘Onverwacht gedrag van een beroemde schrijver’ zal ik uw reacties en mijn antwoorden publiceren.
Het zal op honderden nieuwsportalen verschijnen, zodat de lezers zowel u als mij beter kunnen leren kennen.
Wacht maar af.”

De reactie van Cazim Gürbüz:
“Waarom maak je het jezelf zo moeilijk? Doe wat je wilt. De wind kan een rots niets aandoen. Probeer je mij bang te maken als een besneden jongetje?”

Mijn antwoord:
“Nee, ik wil simpelweg het ware gezicht van een zogenaamd beroemde schrijver laten zien.
Ik heb enorm veel geduld getoond. U hebt zichzelf op een voetstuk geplaatst en bleef mijn beleefde toon beantwoorden met beledigingen.
Hoe heb ik u lastiggevallen? Heb ik u pornografie gestuurd?
Sinds wanneer is het een misdaad of een schande voor een schrijver om iets naar een andere schrijver te sturen?
U hebt hierover nooit serieus nagedacht en blijft maar uitvallen.
Genoeg is genoeg… Ik zal deze schande aan het licht brengen. Laten we zien wie hier echt fout zit.”

De reactie van Cazim Gürbüz:
“Goed… Kijk maar… Kijk goed, beste patiënt. Ik wens u spoedig geestelijk herstel.”

Mijn laatste antwoord:
“Mijn volgende reactie zult u terugvinden in mijn openbare ‘Verklaring’.”

De laatste reactie van Cazim Gürbüz:

Beste lezers,
De reden waarom ik de details van deze vervelende kwestie en de houding van de andere partij met u wil delen, is omdat deze discussie helaas elke vorm van beschaving heeft verloren. Door de situatie duidelijk uit te leggen, wil ik de antwoorden van Cazim Gürbüz stuk voor stuk en in volgorde analyseren en bekritiseren:

Eerste Bericht:
“Meneer Ilhan, u blijft berichten sturen naar mijn e-mailadres cazimgurbuz@yahoo.com en geeft me niet eens de kans om te reageren…”

Mijn kritiek:
Vanaf het eerste bericht overschrijdt de toon van Cazim Gürbüz de grenzen van beleefdheid. Het woord “Meneer” wordt op een neerbuigende manier gebruikt, en de term “e-mailterreur” is een zware beschuldiging die mijn persoonlijke reputatie schaadt. Wat van hem verwacht werd, was dat hij eerst zou vragen waarom hij berichten ontving en een oplossingsgerichte toon zou hanteren.

Tweede Bericht:
“Wat is dit? Waarom stuurt u me dit? Bent u ziek? Probeert u zichzelf te bewijzen?”

Mijn kritiek:
De uitdrukking “Bent u ziek?” is een duidelijke belediging en gaat verder dan kritiek; het is een aanval op mijn persoonlijke waardigheid. Van een schrijver wordt verwacht dat hij zich fatsoenlijk en respectvol uitdrukt. Dit bericht weerspiegelt een houding die ver verwijderd is van beschaving en fatsoen.

Derde Bericht:
“Ik zal klikken. Hopelijk werkt het zoals u zegt. Laten we elk onze eigen weg gaan.”

Mijn kritiek:
Hoewel de toon iets rustiger lijkt, klinkt er nog steeds een sarcastische ondertoon in door. In plaats van een oplossingsgerichte houding te tonen, blijft hij afstandelijk en kwetsend, zelfs nadat de kwestie opgelost lijkt te zijn.

Vierde Bericht:
“Is het omdat u zo beschaafd bent dat u een onbekende lastigvalt met e-mailterreur? Waarom stuurt u berichten naar 27.000 mensen?”

Mijn kritiek:
Hier wordt opnieuw de term “e-mailterreur” gebruikt, een zware beschuldiging. Ondanks mijn uitleg blijft hij een agressieve toon hanteren. Bovendien bevat de opmerking “Ga naar een dokter” een neerbuigende suggestie over mijn mentale gezondheid, wat ongepast is voor een schrijver.

Vijfde Bericht:
“Waarom maakt u het zichzelf zo moeilijk? Doe wat u wilt. De wind kan een rots niets aandoen.”

Mijn kritiek:
Deze opmerking is niet alleen sarcastisch, maar straalt ook arrogantie uit. Een schrijver die zichzelf als beroemd beschouwt, zou geen neerbuigende uitspraken moeten doen die respect ondermijnen.

Zesde Bericht:
“Goed… Kijk goed, beste patiënt. Ik wens u spoedig geestelijk herstel.”

Mijn kritiek:
Dit is een zeer kwetsende en onethische opmerking. In plaats van de discussie op een beleefde manier af te sluiten, kiest hij ervoor om de situatie verder te escaleren met grove beledigingen.

Conclusie:
Het gedrag dat Cazim Gürbüz in dit proces heeft vertoond, is onwaardig voor iemand met de titel van schrijver. Mijn pogingen om de discussie vanaf het begin op een beschaafde manier te voeren, werden niet beantwoord met hetzelfde respect. Zijn vijandige, sarcastische en kwetsende toon is onacceptabel en laat zien hoe ver een individu kan afdwalen van de verantwoordelijkheden die horen bij het schrijverschap.

Dit incident toont pijnlijk aan hoe een persoon met een schrijversidentiteit kan afglijden van verantwoordelijkheidsbesef en beschaving. Zijn kwetsende en denigrerende toon vormt een voorbeeld van hoe een schrijver niet zou moeten zijn binnen de literaire wereld.

Ik geloof dat een beschaafde discussieomgeving een recht is voor iedereen, en ik veroordeel deze houding, die niet strookt met de verantwoordelijkheden van het schrijverschap.